اینو باید مینوشتم چون برای خودم خیلی مهمه.من نمیدونم ما ایرانی هاچه مون شده که نسبت به همه چیز بی تفاوتیم.بابا هر عقیده ای داریم هر دین و هر مسلکی ،هر نوع جهت گیری سیاسی و هر مدل برداشت اجتماعی ،اینها همه سر جای خودش ولی یه سری چیزا اصلا ارتباطی به این مسایل پیدا نمیکنه چیزی رو که میخوام بگم شاید به نظر عنوان کردنش مسخره بیاد ولی یکی از چیزاییه که دیدنش تو جامعه باعث ناراحتی من یکی میشه.در یک کلام :آشغال تولید میکنیم و اصلا هم اهمیت نمیدیم.دیروز جلوی دانشگاه کاغذهایی رو پخش میکردن که مربوط به موسسات آموزشیه،من چون میدونستم قصد شرکت تو چنین دوره هایی رو ندارم نگرفتم(اگر هم بگیرم کاغذ رو میذارم تو جیبم) ،هر کی کاغذ رو میگرفت یه نگاه بهش میکرد و چند قدم اون طرفتر مینداخت روی زمین!!! یه دخترخانم تقریبا متشخصی جلوی دانشگاه بود که از قضا اونم یه دونه از کاغذها رو گرفت خوب حواسم رو جمع کردم ببینم چیکار میکنه چون به نظر من خانمها تو این مسایل بیشتر مراعات میکنن.کاغذ رو بر خلاف همه که نگاه سطحی میکردن با دقت خوند.خب این میتونست مایه امیدواری باشه!!! بعد کاغذ رو تا کرد(بیشتر امیدوار شدم) در همین حال اتوبوس اومد و چیزی که بعد از اون میدیدم یه کاغذ مچاله شده بود که خیلی زود بین باقی کاغذهای روی زمین قرار گرفت.من نمیدونم این نکات رو کی باید به ما آموزش بده اگه دانشجوهای یک کشور این بشن از باقی افراد چه توقعی میشه داشت؟از این دست مسایل که ارتباط به هیچ چیزی ندارن و هیچ کس هم رعایت نمیکنه زیاده.متاسفانه همین تولید آشغال رو من تو خانواده هایی دیدم که ادعای با فرهنگ بودنشون گوش زمین و زمان رو کر میکنه (به فقر اقتصادی هم اصلا ربطی نداره) تو آدمهایی که ادعای با دین بودن هم میکنن دیدم(تو ماه محرم دسته های عزاداری رو ببینین چه آشغالی تولید میکنن!!!) خلاصه تو چپی و راستی و بالایی و پایینی تو همه هست.من موندم که آیا این درمان میشه چون نسل بعدی رو هم به نظرم قراره تا حدودی ما تربیت کنیم.