فرض کنین کلی چیز قیمتی رو زمین ریخته و فقط کافی خم شین و اونو رو از زمین جمع کنین آیا این کار رو نمی کنین؟ خیلی وقتها فاصله میان ما و بسیاری چیزهای ارزشمند به اندازه همین خم شدنه که انجامش نمی دیم . برای رسیدن به بسیاری چیزها فقط کافیه سئوال کنیم و سئوال نمی کنیم امروز داشتم در این مورد فکر می کردم که ما اصلا یا عادت به سئوال کردن نداریم و یا وقتی هم سئوال می پرسیم بلد نیستیم چی بپرسیم و چطور بپرسیم .کسی که بتونه سئوالات خوبی بپرسه جوابهای خوبی هم میگیره . توی جلساتی که داریم متوجه شدم بعضی دوستان علیرغم سابقه کاری بالایی که دارن از این اصل غافلن . فکر کنم دلیل چیزی که گفتم رو باید در مدرسه و در اجتماع جویا شد . جایی که از سئوال خوششون نمیاد و سئوال رو سرکوب می کنن حتما داشتین معلمهایی رو که چون بی سواد بودن جلوی سئوالات دانش آموزانشون موضع می گرفتن ما اینو تو دانشگاه هم داشتیم و در سطح اجتماع بسیارن کسانی که گفتن " نمی دونم" براشون سخته و برای همین از سئوال می گریزن همچو آهو . از نظر حکومتی هم به نظر نمی رسه کسی از سئوال کردن استقبال بکنه جالبه که با یکسری فشارها این قضیه به حوزه اندیشه هم کشیده شده می دونین که هر سئوالی رو نمیشه پرسید چون آزادی اندیشه هست ولی آزادی بیان برای ابراز اون اندیشه وجود نداره بعبارتی شما آزادین در مورد هر چی خواستین فکر کنین (احتمالا چون نمیشه توی سر شما مامور گذاشت ) ولی برای بیان اونها نچ ! آینده هر ملتی رو بچه های اون کشور میسازن بچه ها باید تو بچه گی شون تو عالم کودکانه شون و تو بازیهاشون یاد بگیرن چطور تیمی کار کنن چطور در با مسایل برخورد کنن و چطور برای حل مشکلات برنامه ریزی کنن . کشورهای پیشرفته به اهمیت این مطلب پی بردن و سرمایه گذاری کلانی در بخش آموزششون انجام دادن .اونها در مدرسه کارهای مهمتری از گیر دادن به مدل مو و لباس دانش آموزانشون دارن اونها دانش آموزانشون رو از محیط مدرسه فراری نمی کنن اونها مدیران موفق آینده رو در مدارسشون تربیت می کنن مدیرانی که در آینده به کشورهایی نظیر کشور ما سفر می کنن و از صنعت وارداتی و مریض ما دیدن می کنن .

+ وقت خود را با بچه ها بگذرانید و چیزهای بیشتری در مورد خندیدن بی خودی ، کنجکاوی ، پذیرفتن ، انعطاف ، اعتماد ، اراده و تصور خلاق از آنها بیاموزید . بچه ها برای آموزش ما آماده اند ................اندرو متیوس