وقتی آدم بچه است فقط در زمان حال زندگی می کنه نه غصه گذشته رو می خوره و نه زیادی خودش رو درگیر آینده می کنه در عوض تا می تونه ازلحظه لحظه زندگیش لذت می بره . آدم بزرگها اینطوری نیستن مدام حسرت گذشته رو می خورن و برای آِینده شون نقشه های رنگارنگ می کشن . اونها در آن واحد تو سه تا زمان زندگی می کنن برای همین زمان برای کودکان دیرتر سپری میشه .

آدمها دو دسته اند : اونهایی که ای میل یا اس ام اس تبریک سال نویی که بدستت رسیده رو براشون فوروارد میکنی و اونهایی که میشینی براشون تبریک جداگانه می نویسی و می فرستی .